Dit stuk is een visuele interpretatie van het Armeense volksliedje "Msho Aghchik", waarin het meisje uit Mush niet alleen een persoon is, maar ook een drager van cultuur, herinnering en verlies. De gefragmenteerde achtergrond representeert de ruïnes van Mush. Een uitgewist maar eindeloos herinnerd thuisland. De gelaagde textiellagen die over de figuur zijn gedrapeerd, bevatten symbolen, patronen en elementen uit de Armeense traditie, die weerspiegelen hoe het lied fragmenten van een verdwenen wereld bewaart. De figuur staat rechtop met gesloten ogen en belichaamt de stille, veerkrachtige waardigheid die in het lied aanwezig is. Ze is gehuld in geschiedenis en draagt de resterende stukjes van een versnipperde identiteit met zich mee. Zelfs terwijl de omgeving achter haar verdwijnt, blijven de patronen op haar kleding levendig, wat suggereert dat culturele herinneringen voortleven via degenen die ze dragen.
Het werk toont een gehulde figuur die lijkt te zweven tussen herinnering en ontstaan. Een lichaam omringt door een deken samengesteld uit lagen die verwijzen naar afkomst, beweging en persoonlijke geschiedenis. In de patronen en symbolen verschijnen echo’s van Armenië, terwijl plaatsen waar ik gewoond hebben als stille coördinaten in het beeld meereizen: plaatsen die elk op hun eigen manier hebben bijgedragen aan een steeds verschuivende identiteit.
In deze tekening komen introspectie en symboliek samen: de gelaagdheid van het zelf, de voortdurende overgang van verleden naar toekomst, en de stille kracht van een mens die probeert te begrijpen waar al die verhalen elkaar raken.
Origineel kunstwerk
Origineel werk: pastelkrijt, pen en potlood op 270 gr papier
Formaat: A4
Jaar: 2025
Verzenden
Lees voor het bestellen de verzendinformatie.
