Wie ik ben in lagen. Een kunstwerk over identiteit

Wie ik ben in lagen. Een kunstwerk over identiteit

Ik maakte een kunstwerk dat misschien wel het dichtst komt bij hoe mijn identiteit werkelijk voelt: gelaagd, turbulente lijnen, onverwachte kleuren en symbolen die als kruimels mijn levenspad markeren. Het ontstond niet vanuit een vooraf bedachte compositie, maar vanuit een soort innerlijke drift — alsof de figuur zichzelf stukje bij beetje aan mij toonde.

Direct naar >> Artwork 39 The girl from Mush - Msho Axchik

Identiteit is zelden een rechte lijn. Eerder is het een ritmische opeenvolging van lagen: herinneringen, plaatsen, wonden, tradities, stiltes. In dit kunstwerk wordt die veelvuldigheid zichtbaar gemaakt in een figuur die bijna oplost in zijn eigen beweging. Dit werk weerspiegelt de spirituele ondertoon van het lied 'Msho Axchik', het verlangen vermengd met toewijding.

De persoon in het midden is aanwezig en toch onaf. Zonder duidelijk gezicht wordt het lichaam een drager van verhalen in plaats van een individu met één vast herkenpunt. Wat we zien, is een symbolische reis: de lagen rond het lichaam ademen de erfenis van Armenië gemengd met mijn persoonlijke gelaagde tijd in Amsterdam en de intieme rust van Almelo. Elk element is een echo, maar geen echo staat op zichzelf. De figuur is niet het resultaat van één oorsprong, maar van een voortdurende verweving.

 

 

Op de achtergrond zweven vormen die doen denken aan brokstukken van structuren. Alsof de werkelijkheid voortdurend afbladdert, opnieuw wordt gerangschikt, en weer verdwijnt. Het staat ook symbool voor de stad Mush, die het ooit was. Zo wordt identiteit hier voorgesteld als iets dat nooit wordt voltooid: een constant balanceren tussen loslaten en vasthouden.

De kleuren, levendig en soms botsend, doorbreken het idee dat een mens te begrijpen is via één verhaal. De veelkleurigheid is geen chaos, maar een erkenning van innerlijke complexiteit. In die zin verzet het werk zich tegen simplificatie: het herinnert ons eraan dat een mens altijd méér is dan het zichtbare, meer dan afkomst, meer dan locatie, meer dan herinnering.

Misschien is dit kunstwerk daarom vooral een meditatie op het worden. Het toont niet wie iemand is, maar hoe iemand voortdurend ontstaat. In de spanning tussen verleden en toekomst, tussen wortel en vlucht, tussen verbondenheid en autonomie.

En die figuur, dat ben ik.

Bekijk ook >> Kunstwerk Between two worlds 

Back to blog