De kracht van de autodidactische kunstenaar: waarom authenticiteit de nieuwe luxe is
In een wereld waar kunstacademies en masterclasses het pad lijken te bepalen, voelt het soms alsof je pas “echt” kunstenaar mag heten met een diploma in je hand. Maar kunst is geen wiskunde. Kunst laat zich niet vangen in lesmethodes, toetsmomenten en eindcijfers.
Kunst is ervaring, twijfel, experiment en soms vooral het durven loslaten van wat je denkt te weten. Ik ben zelf zo’n kunstenaar. Autodidact. Niet omdat ik scholen afwees, maar omdat mijn weg anders liep (een wetenschappelijk pad in de communicatie). En juist daarin schuilt mijn kracht.
De vrijheid om te ontdekken
Als autodidact hoef je geen toestemming te vragen om te experimenteren. Er is geen syllabus die zegt: “Vandaag werken we alleen in houtskool.”
Toen ik als kunstenaar begon, was mijn studio geen strak verlichte zaal met werkbanken. Het was mijn keukentafel, een doos met pastelkrijt, mijn tekendoos van St. Canisius en een nieuwsgierigheid die groter was dan mijn budget.
Ik probeerde alles: acryl op karton, potlood op krantenpapier, lagen olieverf over schetsen die eigenlijk “af” waren. En vaak waren juist die omwegen mijn grootste leerschool.
Techniek als persoonlijke ontdekkingstocht
Het leren van techniek zonder vast curriculum betekent dat je ontdekt wat je nodig hebt, precies op het moment dat je het nodig hebt.
Bij het tekenen van portretten merkte ik dat ik realisme in de blik belangrijk vond, maar niet in de hele compositie. Dus zocht ik technieken om ogen en gezichten levensecht te maken, terwijl ik achtergronden los en abstract liet.
Die combinatie is geen “schoolboekstijl”. Het is mijn handschrift. En omdat ik het zelf ontwikkelde, kan ik het ook zelf veranderen, aanpassen en uitbreiden.
Authenticiteit voel je in het eindresultaat
Een klant zei eens: “Het voelt alsof het werk naar mij toe is gegroeid, in plaats van dat het uit een vaste mal komt.”
Dat is misschien wel de kern: mijn werk groeit mee met het verhaal van de persoon voor wie ik het maak. Ik ben niet gebonden aan één doctrine of compositieschema. Als jouw herinnering vraagt om warme, bijna zinderende kleuren, dan kan dat. Als jouw verhaal om een rustige, minimale lijnvoering vraagt, dan krijgt het dat.
Waarom dit belangrijk is voor de koper
In een tijd waarin er overal prints, AI-beelden en “productiekunst” te koop is, voelt authentiek werk als een luxe. Niet omdat het duurder is, maar omdat het persoonlijk is.
Een autodidact hoeft geen bestaande stijl te verdedigen of in een trend te passen. Het werk ontstaat puur voor jou.
Dat is misschien wel de grootste kracht: de vrijheid om jou, je verhaal en je gevoel te vangen in beeld, zonder vooraf ingestelde kaders.
Kunst is geen vak dat je “af” kunt hebben
Het is een taal die je blijft leren spreken, elke dag opnieuw. Ik heb geen artistieke diploma aan de muur, maar wel een muur vol werken die spreken met een stem die volledig van mij is. En misschien is dat wel het mooiste bewijs dat kunst zich niet laat afvinken, maar alleen laat voelen.